Roelie

‘Ik werk nu bijna drie jaar bij Ambulancezorg Groningen. Oorspronkelijk kom ik uit Leiden, waar ik geneeskunde heb gestudeerd met de aandachtsgebieden anesthesie en SEH. Van jongs af aan wist ik al dat ik de acute zorg en anesthesie het meest interessant vond, mede doordat mijn moeder als verpleegkundige werkte en thuis vertelde over het proces bij operaties. Als kind vond ik dat al heel interessant: hoe het kan dat je niks voelt en er eigenlijk niet bij bent. Tijdens mijn studie werkte ik in een verpleeghuis omdat ik de zorg vanuit verschillende perspectieven wilde leren kennen. Ik wilde ook aan de basis van de zorg staan en weten hoe het is om aan het bed te werken, omdat ik geen arts wilde worden die alleen van achter het bureau opdrachten geeft. Na mijn studie heb ik daarom in verschillende settingen gewerkt. Zo heb ik zes jaar als huisarts-chauffeur in de Randstad gewerkt en ben ik later repatriëringen als chauffeur en arts gaan doen, waarbij we patiënten vanuit het buitenland liggend moesten vervoeren. Ik hou van autorijden en op pad zijn en daar leer je ook weer inventief zijn, prioriteren en doen wat je kunt met de beperkte middelen die je hebt.’

Mijn werk is heel divers en uitdagend

‘Daarna heb ik ervaring opgedaan op de intensive care en ben gelukkig in Groningen terechtgekomen, waar ik de opleiding tot anesthesioloog heb gevolgd bij het UMCG. Via detachering werk ik nu ook als MMA 3-Noord bij Ambulancezorg Groningen. In deze rol ben ik eindverantwoordelijk voor de medische kwaliteit van onze geleverde zorg. Dat doe ik natuurlijk niet alleen, maar in samenwerking met een fijn team van collega’s. Een MMA houdt zich bezig met de kwaliteit van de patiëntenzorg, beleidsvorming, onderwijs, en onderzoek. Mijn werk is daardoor zeer divers: van het bijwonen van vergaderingen over allerlei verschillende thema’s en het adviseren over medische casussen tot het begeleiden van individuele ambulance zorgprofessionals of contacten met ketenpartners of patiënten. Dat houdt in dat ik het ene moment een gesprek kan hebben met een SEH of huisarts en het andere moment met onze eigen materialencommissie. Vervolgens een overleg in ga met het medisch stafbureau over een evaluatie of een docent spreek over lopende scholing of scholing in ontwikkeling.’

Tussendoor komt er een vraag over medicatie binnen en een verzoek tot medische afspraak op locatie of er is in de telefonische voorwachtdienst een vraag vanuit de rijdienst ter plaatse, die ik zo goed mogelijk beantwoord. Daarna neem ik samen met de teammanager deel aan een casusbespreking met een van de zorgprofessionals en aansluitend geef ik advies over binnengekomen klachten of heb ik een eindbespreking na een intern onderzoek om, daar waar mogelijk, de zorgprocessen te verbeteren binnen en buiten de organisatie voor de patiënten in Noord Nederland.’

Ruimte voor ontwikkeling en verbinding

‘Wat mij aantrekt in mijn functie is dat ik samen met mijn collega’s een goed georganiseerde werkomgeving kan realiseren, waarin onze professionals zo goed mogelijk ondersteund worden, vooral wanneer ze voor moeilijke situaties staan. Want dat staan ze, medisch gezien, geregeld; met ernstig zieke patiënten, reanimatie en ongevallen met slachtoffers. Toen ik begon stond de organisatie in zwaar weer. Dat is voor alle medewerkers in meer of mindere mate pittig geweest. Maar door het vertrouwen van de collega’s en de verbeteringen die we hebben doorgevoerd, is er weer meer ruimte voor innovatie en ontwikkeling. Ik waardeer het dat ik onderdeel mag uitmaken van deze mooie organisatie en dat medewerkers mij in vertrouwen durven te nemen, zodat we samen op een prettige manier naar oplossingen toe kunnen werken. Wat mij betreft is 2025 een mooi jaar om ontwikkelingen nog dichter bij de werkvloer te kunnen doen en dus meer tijd te hebben bij de verschillende teams op locaties.’

Aandacht voor het individu

‘Mijn werk als MMA is bijzonder omdat ik het gevoel heb echt iets bij te dragen aan zowel de kwaliteit van zorg als aan het welzijn en werkplezier van onze professionals. Die voldoening haal ik ook wel uit het maken van protocollen en bijwonen van beleidsvergaderingen maar toch vooral uit het begeleiden van en aandacht hebben voor individuele collega’s. Binnen de acute geneeskunde zijn er verdrietige situaties. De professionals worden aan heftige situaties blootgesteld waarin verwacht wordt dat zij presteren. Het mooiste vind ik om met de ambulance professional, samen met teammanagers en/of de collega van kwaliteit of opleiden op een prettige manier in gesprek te gaan en te werken aan verbeteringen, zowel op beleidsniveau als in het persoonlijke contact met de collega’s in de organisatie. Zodat onze organisatie nog mooier wordt en we nog beter kunnen inspelen op de toenemende en veranderende zorgvraag in 3 Noord. Want werken in de acute zorg is prachtig.’